I co z tego? Woda to przecież bardzo powszechny związek we wszechświecie. Są galaktyki, które prawie w całości składają się z wody. Planeta może mieć idealne warunki: atmosferę, wodę, tlen,temperaturę, i życie wcale nie musi powstać, bo skąd? Z kamieni? Z wody? Skądś się muszą wziąć te wszystkie pierwotniaki. Jeśli takowe trafiły na Ziemię z asteroidów to rodzi się kolejne pytanie: Skąd są te asteroidy? Jeżeli dotarły na Ziemię to musiały się gdzieś zrodzić i tam też musi być życie. Na pewno gdzieś jeszcze ono jest bo przy ogromie wszechświata, nawet gdyby prawdopodobieństwo wystąpienia życia na idealnej do tego planecie było 1:1000000000 to i tak jest to nieuniknione. Jednak bardzo możliwe, że człowiek to jedna z niewielu istot, a może jedyna, która ma chęć odkrywania. Nawet jeśli gdzieś tam są organizmy setki razy inteligentniejsze i bardziej rozwinięte od nas, to nic z tego jeżeli nie chcą odkrywać. Wyznaczanie sobie nowych, coraz to ambitniejszych celów nie ma raczej żadnego podłoża ewolucyjnego, bo nigdy nie było nam to potrzebne, kto wie... może tylko człowiek wykształcił w sobie taką bezużyteczną dla przeżycia cechę, która cały czas pcha nas do przodu? (taka północna zagwostka, chyba każdy tak sobie myśli przed snem :)]
Odkryto? Chyba podejrzewa się, nie sądzę by mogli wykryć coś, co jest tak odległe od naszej planety.
OdpowiedzI co z tego? Woda to przecież bardzo powszechny związek we wszechświecie. Są galaktyki, które prawie w całości składają się z wody. Planeta może mieć idealne warunki: atmosferę, wodę, tlen,temperaturę, i życie wcale nie musi powstać, bo skąd? Z kamieni? Z wody? Skądś się muszą wziąć te wszystkie pierwotniaki. Jeśli takowe trafiły na Ziemię z asteroidów to rodzi się kolejne pytanie: Skąd są te asteroidy? Jeżeli dotarły na Ziemię to musiały się gdzieś zrodzić i tam też musi być życie. Na pewno gdzieś jeszcze ono jest bo przy ogromie wszechświata, nawet gdyby prawdopodobieństwo wystąpienia życia na idealnej do tego planecie było 1:1000000000 to i tak jest to nieuniknione. Jednak bardzo możliwe, że człowiek to jedna z niewielu istot, a może jedyna, która ma chęć odkrywania. Nawet jeśli gdzieś tam są organizmy setki razy inteligentniejsze i bardziej rozwinięte od nas, to nic z tego jeżeli nie chcą odkrywać. Wyznaczanie sobie nowych, coraz to ambitniejszych celów nie ma raczej żadnego podłoża ewolucyjnego, bo nigdy nie było nam to potrzebne, kto wie... może tylko człowiek wykształcił w sobie taką bezużyteczną dla przeżycia cechę, która cały czas pcha nas do przodu? (taka północna zagwostka, chyba każdy tak sobie myśli przed snem :)]
OdpowiedzTo lecim!! Odpalajta gablote!! Ja tylko skocze po flaszkie na drogie :-D Kogo to obchodzi i na h.. na to kase wydawac...
Odpowiedz