W wypadku szlaków turystyki pieszej z reguły szlaki czerwone są najdłuższe, wiodąc przez wiele rejonów i często przez kilka krajów. Szlaki czarne są szlakami lokalnymi, np. prowadzącymi od wsi do schroniska turystycznego bądź do pobliskiej atrakcji turystycznej, np. jako odgałęzienie od głównego szlaku. W wypadku pozostałych kolorów zasady są luźne, dobiera się je jedynie tak, aby dwa różne szlaki tego samego koloru nie przecinały się ani nie łączyły.
Odpowiedz
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
23 czerwca 2014 o 14:32
Przydałoby się podkreślić, że nie w przypadku większości typów szlaków. Przez takie zdanie jeszcze ktoś pojedzie na czarną ścieżkę narciarską.
OdpowiedzW wypadku szlaków turystyki pieszej z reguły szlaki czerwone są najdłuższe, wiodąc przez wiele rejonów i często przez kilka krajów. Szlaki czarne są szlakami lokalnymi, np. prowadzącymi od wsi do schroniska turystycznego bądź do pobliskiej atrakcji turystycznej, np. jako odgałęzienie od głównego szlaku. W wypadku pozostałych kolorów zasady są luźne, dobiera się je jedynie tak, aby dwa różne szlaki tego samego koloru nie przecinały się ani nie łączyły.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 23 czerwca 2014 o 14:32