Nie ma języka "etiopskiego", jest grupa języków etiopskich, i nie ma formalnie oficjalnego języka kraju. W praktyce pełniącym taką rolę jest jeden z języków grupy etiopskiej, amharski.
Alfabet (technicznie rzecz biorąc abugida, czyli pismo alfabetyczno-sylabiczne) którym jest zapisywany to pismo ge'ez zwane etiopskim, wywodzące się z pisma południowoarabskiego. Chyba wszystkie inne języki w grupie są teraz zapisywane tym pismem, ale część np. tigre i harari była kiedyś zapisywana pismem arabskim i niektórzy piszą tak do dzisiaj, albo wręcz w transkrypcji na alfabet łaciński.
W każdym razie, Etiopia nie jest jedyna, bo część z tych języków występuje np. w Erytrei, głównie języki tigrinia i tigre, którymi posługuje się ponad 80% populacji kraju. Aczkolwiek tam również nie ma formalnego oficjalnego języka.
Kwestia semantyki czy można to nazwać "własnym" pismem Etiopii. O ile Etiopia z Cesarstwem Etiopii ma znacznie dłuższą historię państwowości niż Erytrea, to jednak to pismo jest jeszcze znacznie starszy (jedno z najstarszych używanych do dziś).
Z uwagi na niejasność sformułowania "swój własny alfabet", można tu też wymienić wiele innych państw, wszak na północy Afryki pełno jest kultur, których istnienie trwa od czasów sprzed pisma arabskiego czy tym bardziej łacińskiego i w wielu państwach są dziesiątki języków wernakularnych. W zasadzie, to wątpię, żeby istniał region świata, który ma więcej własnych systemów pisma.
Np. pobliska Somalia. Oficjalnie obowiązuje tam teraz wersja alfabetu łacińskiego, ale język somalijski miał i ma dużo innych transkrypcji, niektóre dość nowe i dalej używane np. alfabety osmanya, borama i kaddare.
W Maroko większość populacji posługuje się którymś z języków berberyjskich, a pismo neo-tifinagh jest tam w miarę szeroko wykorzystywane np. do nauki tym języków w szkole.
W Algierii status języków berberyjskich jest w sumie wyższy niż w Maroko, jednak tam dominuje ich łacińska transkrypcja, niemniej neo-tifinagh też występuje.
Język fulani, którego dialekty używane są w kilkunastu państwach posiada alfabet adlam, którego historia jest bardzo ciekawa - https://www.theatlantic.com/technology/archive/2016/11/the-alphabet-that-will-save-a-people-from-disappearing/506987/
Nie ma języka "etiopskiego", jest grupa języków etiopskich, i nie ma formalnie oficjalnego języka kraju. W praktyce pełniącym taką rolę jest jeden z języków grupy etiopskiej, amharski. Alfabet (technicznie rzecz biorąc abugida, czyli pismo alfabetyczno-sylabiczne) którym jest zapisywany to pismo ge'ez zwane etiopskim, wywodzące się z pisma południowoarabskiego. Chyba wszystkie inne języki w grupie są teraz zapisywane tym pismem, ale część np. tigre i harari była kiedyś zapisywana pismem arabskim i niektórzy piszą tak do dzisiaj, albo wręcz w transkrypcji na alfabet łaciński. W każdym razie, Etiopia nie jest jedyna, bo część z tych języków występuje np. w Erytrei, głównie języki tigrinia i tigre, którymi posługuje się ponad 80% populacji kraju. Aczkolwiek tam również nie ma formalnego oficjalnego języka. Kwestia semantyki czy można to nazwać "własnym" pismem Etiopii. O ile Etiopia z Cesarstwem Etiopii ma znacznie dłuższą historię państwowości niż Erytrea, to jednak to pismo jest jeszcze znacznie starszy (jedno z najstarszych używanych do dziś). Z uwagi na niejasność sformułowania "swój własny alfabet", można tu też wymienić wiele innych państw, wszak na północy Afryki pełno jest kultur, których istnienie trwa od czasów sprzed pisma arabskiego czy tym bardziej łacińskiego i w wielu państwach są dziesiątki języków wernakularnych. W zasadzie, to wątpię, żeby istniał region świata, który ma więcej własnych systemów pisma. Np. pobliska Somalia. Oficjalnie obowiązuje tam teraz wersja alfabetu łacińskiego, ale język somalijski miał i ma dużo innych transkrypcji, niektóre dość nowe i dalej używane np. alfabety osmanya, borama i kaddare. W Maroko większość populacji posługuje się którymś z języków berberyjskich, a pismo neo-tifinagh jest tam w miarę szeroko wykorzystywane np. do nauki tym języków w szkole. W Algierii status języków berberyjskich jest w sumie wyższy niż w Maroko, jednak tam dominuje ich łacińska transkrypcja, niemniej neo-tifinagh też występuje. Język fulani, którego dialekty używane są w kilkunastu państwach posiada alfabet adlam, którego historia jest bardzo ciekawa - https://www.theatlantic.com/technology/archive/2016/11/the-alphabet-that-will-save-a-people-from-disappearing/506987/
Odpowiedz